Historia powstania opery w Sydney jest bardzo ciekawa ponieważ budzi a raczej budziła (dziś nikt już nie wątpi we wspaniałość tej budowli) wiele kontrowersji.
Budowa Opery
Początki realizacji projektu opery faktycznie nie należały do najłatwiejszych, mimo wcześniejszych obliczeń, kiedy koszt opery początkowo miał wynosić 7 milionów dolarów a koniec jej budowy przewidziany był na 1963 rok, ze względu na komplikacje w budowie wzrósł aż do 100 milionów dolarów a ukończony został dopiero w 1973 roku. W 1966 roku ze względu na narastające konflikty i spory autor porzucił projekt, który przejęli młodzi architekci. Na uroczyste otwarcie Opery w Sydney specjalnie przyleciała królowa Elżbieta II. Nad budowa całej opery czuwał inżynier Ove Arupa, który poprzez problemy architektoniczne dachu musiał częściowo zmienić projekt Jorna Utzona.
Oryginalność Opery
Sydney Opera House (budowana w latach 1959-1973) jest jedną z największych a napewno najbardziej charakterystyczną operą na świecie, zbudowana głównie z betonu, szkła i stali. Opera zajmuje 1,8 ha powierzchni i może pomieścić ok. 2700 osób w sali koncertowej i 1500 w sali operowej. W operze znajdują się również największe organy mechaniczne na świecie, składające się z 10500 piszczałek.
Na terenie Sydney Opera House znajduje się: sala projekcyjna, studio nagrań, pięć restauracji, sześć barów, sklepy z pamiątkami, 60 garderób, sala koncertowa i operowa a także kino.
Położenie opery oraz jej oświetlenie w nocy sprawia ze jest jeszcze piękniejsza niż za dnia, nazywana jest również ?białym łabędziem Australii?.