Aborygeni to plemię które obok opery, kangurów i Sydney zawsze będzie nam się kojarzyło z Australią. Zamieszkują ten kontynent już ponad 50 tysięcy lat i są pierwszym ludem pierwotnym, prowadzącym koczowniczy tryb życia. Osiedlają się głównie na obszarze słabo zaludnionym, na którym znajduje się zbiornik wodny. Nazwa ?aborygeni? pochodzi o łacińskiego słowa ab- od + origo, -inis- początek. W XVIII wieku na terenie Australii istniało ok. 500 plemion, a każde z nich posiadało swoją nazwę, dialekt, terytorium oraz zwyczaje. Niestety wraz z przybyciem Brytyjczyków pojawiły się choroby, z którymi Aborygeni nie potrafili sobie poradzić, były to m.in. choroby weneryczne, ospa, tyfus, grypa. Aborygeni byli również prześladowani przez „białych” wskutek czego ich liczba gwałtownie spadała. Przez długi czas ludność aborygeńska nie posiadała praw obywatelskich ani prawa do głosowania, a władza uważała ich za ludzi gorszej kategorii. Mimo to, plemię bardzo aktywnie walczyło o uznanie ich społeczności przez wadze aż w końcu otrzymali obywatelstwo, prawo do głosowania, równość praw, a nawet ujmuje się ich przy spisie ludności. W 1991 roku podano że w Australii żyje ok. 265 tyś. aborygenów, natomiast nieoficjalnie szacuje się że ich liczba jest znacznie wyższa. Plemię aborygenów australijskich posiada nawet swoją flagę zaprojektowaną w 1971 roku przez Harolda Thomas?a, aborygeńskiego artystę. Na fladze znajdują się kolory symbolizujące plemię: czarny – symbol rasy, czerwony – ziemię i związek z nią, żółty – słońce, dar życia.

Spis treści
Życie i zwyczaje aborygenów
Aborygeni prowadzą raczej wędrowny tryb życia, przemieszczając się w poszukiwaniu wody i pożywienia. Na co dzień zajmują się głównie myślistwem. Polują szczególnie na kangury, ponieważ ogon tego zwierzęcia jest ich ogromnym przysmakiem. Oprócz mięsa żywią się tym co uda im się znaleźć, np. jagodami, orzechami, dzikimi roślinami. Jak każda społeczność posiadają swoje legendy, pieśni i tradycje, które przedstawiają opowieści o przeszłości Australii. U podnóża góry Uluru znajdują się prastare malowidła przedstawiające mitycznych przodków Aborygenów. Według aborygenskiej legendy góra ta została stworzona przez dwóch małych chłopców bawiących się gliną. Aborygeni mieli również przedmioty kultu, były to najczęściej: totem czuringa, a także inne przedmioty sakralne, często przedmioty użytkowe, np. broń, które zdobione były mitycznymi rysunkami. ?Czas snu? to aborygeńska mitologia, która opisuje okres, w którym nie było jeszcze materialnego, fizycznego świata. Na uroczystościach aborygeni grali na instrumencie dętym, przypomnającym flet, zwanym Didgeridoo. Jest on zrobiony z wyjedzonych przez termity gałęzi drzew eukaliptusa, w których drąży się odpowiedni otwór. Aborygenie bardzo cenili sobie ziemię, która uznawali za wspólne dobro które trzeba chronić.

Życie rodzinne
W życiu rodzinnym Aborygenów istniał ostry podział obowiązków, mężczyzna zajmował się polowaniem, a kobieta domem i dziećmi. W plemieniu dominują mężczyźni, kobieta ma być posłuszna i uległa, to ona po ślubie opuszcza swoje plemię i przeprowadza się do męża. Aborygeni uprawiali grupowy promiskuityzm (kontakty płciowe pozbawione więzi uczuciowych, podejmowane z przypadkowymi, często zmienianymi partnerami) i nie wiązali współżycia z prokreacją, a ciążę wyjaśniali tym, że to duch wstąpił w ciało kobiety, a mężczyzna tylko ją otwierał, aby ten mógł w nią wniknąć. Jeszcze przed urodzeniem dziecka, jeżeli to była dziewczynka obiecywano ją mężczyźnie z innego plemienia, dlatego duża różnica wieku między małżonkami była na porządku dziennym. Natomiast chłopców w wieku dziewięciu lat odbierano matce i poddawano wielu próbom wytrzymałości na ból takim jak: wybijanie zębów, wyrywanie włosów, nacięcia. Dziewczynka bardzo wcześnie rozpoczynała współżycie (nawet w wieku dziewięciu lat). W prypadku śmierci męża była przekazywana jego młodszym braciom, wiec aborygeńska kobieta mogła być nawet kilkukrotnie zamężna, ponieważ poligamia była tam powszechnie uznawana.

Cechy antropologiczne aborygenów
Ciemna karnacja (od czekoladowej po czarną)
- Ciemna karnacja (od czekoladowej po czarną)
- Włosy kręcone bądź faliste, brązowe lub czarne
- Długa głowa
- Szeroki nos
- Prognatyzm (nadmierne wysunięcie żuchwy lub szczęk)
- Masywne zęby
Aborygeni dziś
Dziś ?prawdziwych? aborygenów możemy spotkać głownie w specjalnych rezerwatach, chociaż wstęp mają do nich tylko nieliczni. Duża część z nich przeniosła się na obrzeża miast, gdzie podejmują prace robotników rolnych bądź hodowlanych. Niestety ich sytuacja ekonomiczna jest dużo gorsza niż przeciętnego Australijczyka. Obecnie społeczność aborygeńska żyje głównie w Australii Zachodniej, na Terytorium Północnym i centralnym Queensland.
11 komentarzy
Podobna historia jak z Indianami i wieloma innymi kulturami – wszystko byłoby dobrze, gdyby nie pojawił się biały kolonizator…
Nie szkoda mi tych prymitywów wybijających własnym kobietom zębów, biali potrafią lepiej rządzić światem niż jakieś ciemniaki.
Jak można w cywilizowanym świebie zamykać ludzi w rezerwatach to jest ich kraj ps:skandal
wszystko dobrze gdyby nie pojawili się bili /jak w każdej histori
Jakie są obyczaje aborygenów pomocy plisss!!!!
nie mam z
zielonego pojecia
nie wiem
Chyba jest to „lekkim” uproszczeniem nazywać wszystkich aborygenów jednym plemieniem??? To tak jakby o amerykańskich indianach napisać plemię indian amerykańskich…
Tutaj możesz poczytać więcej o zwyczajach i wierzeniach Aborygenów: https://villsethnoatlas.wordpress.com/category/aborygeni/ Sprawdź też kategorie dla poszczególnych plemion, np. Yuin, Aranda, Tiwi lub kategorię całej Australii: https://villsethnoatlas.wordpress.com/category/australia/
witam polecam dla niedowiarkow i nierozgarnietej bialej nacji drwiarzy historia i kultura slowianska ,aborygenow ,indian obu ameryk i czesci afryki nie zastanawia cie symbolika tych narodow ich historia i kultura zawsze mowa o bialym bogu rydwanach ognia wielkiej pani symbolu przyrody isymbiozie zwiezat,przyrody i ludzi .motywykultury zblizone do kurpi,mazowsza podola czy pomorzan nawet podchala .nasz kalendarz to ok 7560 rok ,a sa smialkowie twierdzacy iz to 10000-20000 lat wstecz mowa o nas iz jestesmy dziecmi bogow . warto z reformowac nasze istnienie i napisac historie na nowo
Oglądalem kiedys piękny film. „Chłopiec z burzy” . Film o przyjaźni białego i aborygeńskiego chłopca, oraz o przyjaźni obu z ptakiem – pelikanem. Polecam. Wspaniale się ogląda. Film nie do zapomnienia……